خطبه154
[154]
ومن خطبة له عليه السلام
[يذكر فيها فضائل أهل البيت عليهم السلام ]
وَنَاظِرُ قَلْبِاللَّبِيبِ بِهِ يُبْصِرُ أَمَدَهُ، وَيَعْرِفُ غَوْرَهُوَنَجْدَهُ دَاعٍ دَعَا، وَرَاعٍ رَعَى، فَاسْتَجِيبُوا لِلدَّاعِي، وَاتَّبِعُوا الرَّاعِيَ.
قَدْ خَاضُوا بِحَارَ الْفِتَنِ، وَأَخَذُوا بِالْبِدَعِ دُونَ السُّنَنِ، وَأَرَزَالْمُؤْمِنُونَ، وَنَطَقَ الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ. نَحْنُ الشِّعَارُوَالاََْصْحَابُ، وَالْخَزَنَةُ وَالاََْبْوَابُ، [وَلاَ] تُؤْتَى الْبُيُوتُ إِلاَّ مِنْ أَبْوَابِهَا، فَمَنْ أَتَاهَا مِنْ غَيْرِ أَبْوَابِهَا سُمِّيَ سَارِقاً.
منها:
فِيهِمْ كَرَائِمُالْقُرْآنِ، وَهُمْ كُنُوزُ الرَّحْمنِ، إِنْ نَطَقُوا صَدَقُوا، وَإِنْ صَمَتُوا لَمْ يُسْبَقُوا. فَلْيَصْدُقْ رَائِدٌ أَهْلَهُ، وَلْيُحْضِرْ عَقْلَهُ، وَلْيَكُنْ مِنْ أَبْنَاءِ الاَْخِرَةِ، فَإِنَّهُ مِنْهَا قَدِمَ، وَإِلَيْهَا يَنْقَلِبُ. وَالنّاظِرُ بِالْقَلْبِ، الْعَامِلُ بِالْبَصَرِ، يَكُونُ مُبْتَدَأُ عَمَلِهِ أَنْ يَعْلَمَ: أَعَمَلُهُ عَلَيْهِ أَمْ لَهُ؟! فَإِنْ كَانَ لَهُ مَضَى فِيهِ، وَإِنْ كَانَ عَليْهِ وَقَفَ عِنْدَهُ. فَإِنَّ الْعَامِلَ بَغَيْرِ عِلْمٍ كَالسَّائِرِ عَلَى غيْرِ طَرِيقٍ، فَلاَ يَزِيدُهُ بُعْدُهُ عَنِ الطَّرِيقِ الْوَاضِحِ إِلاَّ بُعْداً مِنْ حَاجَتِهِ، وَالْعَامِلُ بالْعِلْمِ كَالسَّائِرِ عَلَى الطَّرِيقِ الْوَاضِحِ، فَلْيَنْظُرْ نَاظِرٌ: أَسَائِرٌ هُوَ أَمْ رَاجِعٌ؟!
وَاعْلَمْ أَنِّ لِكُلِّ ظَاهِرٍ بَاطِناً عَلى مِثَالِهِ، فَمَا طَابَ ظَاهِرُهُ طَابَ بَاطِنُهُ، وَمَا خَبُثَ ظَاهِرُهُ خَبُثَ بَاطِنُهُ، وَقَدْ قَالَ الرَّسُولُ الصَّادِقُ صلى الله عليه وآله : «إِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْعَبْدَ وَيُبْغِضُ عَمَلَهُ، وَيُحِبُّ الْعَمَلَ وَيُبْغِضُ بَدَنَهُ».
فَاعْلَمْ أَنَّ كُلَّ عَمَلٍ نَبَاتٌ، وَكُلَّ نَبَاتٍ لاَ غِنَى بِهِ عَنِ الْمَاءِ، وَالْمِيَاهُ مُخْتَلِفَةٌ، فَمَا طَابَ سَقْيُهُ طَابَ غَرْسُهُ وَحَلَتْ ثَمَرَتُهُ، وَمَا خَبُثَ سَقْيُهُ خَبُثَ غَرْسُهُ وَأَمَرَّتْ ثَمَرَتُهُ.
خطبه 154
در اين خطبه فضائل اهل بيت پيامبر را بيان مىفرمايد
انسان عاقل با چشم دل غايت و هدف نهايى خود را مىبيندو فراز و نشيب و پايين وبالاى زندگى خود را مىشناسددعوت كننده[در عرصه هستى]دعوت به سوى حقنموده،و مسئول و تزكيه نفوس انسانها،كار خود را انجام دادپس اجابت كنيددعوت كننده را و پيروى كنيد از پيشوايان...آنان در درياهاى فتنهها و آشوبهاغوطهور گشتهو به بدعتها گراييده و اصول و قوانين را رها كردندمردم با ايمانافسردند و پژمردند و خاموش گشتندو گمراهان و تكذيب كنندگان دهان باز كردند و[به حركت در آمدند]ماييم حافظ اسلام و ياران پيامبر اعظم (ص) و مائيمخزانهداران معارف الهى و درهاى ورود به خانههاى علم و ايمانبه خانهها واردنمىشوند،مگر از درهاى آنها،پس هر كس از غير درهاى خانهها وارد شود،دزد ناميدهمىشود.
از جمله اين خطبه است:عظمتها و محتويات حقيقى قرآن در ميان آنها است و آنان هستند خزينههاى خداوند رحماناگر سخن گويند،راست گويند و اگرسكوت كنند[گويندگان]به آنان سبقت نگيرندهر طلايهدارى بايد به مردم خودراستبگويد و عقل خود را به كار بيندازدو از اهل آخرت باشدزيرا از عالمآخرت آمده و به سوى آن برمىگرددكسى كه با بينايى دلش مىنگرد و با بصيرتعمل مىكندآغاز كارش اين است كه بايد بداند آيا عمل او به ضرر او استيا به نفعاواگر به سود اوستحركتخود را ادامه بدهد و اگر به زيان او است از حركت درمسيرى كه به زيان او مىانجامد باز ايستدزيرا كسى كه بدون علم حركت مىكند، مانند كسى است كه بيراهه مىرودچنين شخصى هر اندازه كه از راه واضح دورشود از هدفى كه به آن نيازمند است دورتر مىگرددو آن كسى كه به علم عمل كندمانند كسى است كه در راه آشكار و روشن حركت مىنمايدآنكس كه بينا استبنگرد و ببيند آيا او واقعا در حال حركتبه پيش استيا گردنده به عقبو بدانبراى هر ظاهرى باطنى استبر مثال خود.آنچه كه ظاهرش پاك است،باطنش نيزپاك استو آنچه كه ظاهرش پليد استباطنش نيز پليد استپيامبر صادقصلى الله عليه و آله و سلم فرموده است:«خداوند دوست مىدارد بنده را در حاليكهدشمن مىدارد عمل او را و عمل او را دوست مىدارد و بدنش را دشمن مىدارد»وبدان براى هر عملى گياهى استو هيچ گياهى از آب بىنياز نيستو آبهامختلفند آن آب كه پاك باشد سيراب كردنش،كشتش پاك و ميوه آن شيرين خواهدبود و آنچه كه سيراب شدن آن پليد باشد،كشتش پليد و ميوهاش تلخ خواهد بود.